عیار حفاظتی نوری (SPF) به عنوان مهمترین ویژگی ارزیابی فراورده های ضد آفتاب به شمار می رود. که نشان گر قدرت حفاظتی و کارایی کرم های ضد آفتاب در جلوگیری از ایجاد قرمزی و آفتاب سوختگی پوست توسط اشعه UV می باشد. از زمان ظهور کرم هی ضد آفتاب، اثربخشی کرم های ضد آفتاب توسط عیار حفاظت از نور خورشید یا SPF اندازه گیری شده است. کرم های ضد آفتاب با یک شماره SPF طبقه بندی می شوند که به توانایی آن ها در جهت از بین بردن اشعه های UV که منجر به آفتاب سوختگی می شوند (UVB)، اشاره دارد.
هر چه SPF بالاتر باشد، این محصول در جلوگیری از آفتاب سوختگی موثرتر است.
برای محافظت پوست از طیف گسترده ای از اشعه ماوراء بنفش که نه تنها در برابر آفتاب سوختگی محافظت شود، بلکه خطر ابتلا به سرطان و پیری زودرس ناشی از اشعه UVA خورشید را کاهش دهد، باید از ضد آفتاب هایی با SPF به میزان 15 یا بالاتر استفاده کرد.
پوست کسی که از یک کرم ضد آفتاب با SPF15 استفاده می کند، 15 برابر بیشتر طول می کشد تا بدون کرم ضد آفتاب قرمز شود.
کرم ضد آفتابی که میزان SPF آن 15 است، 93% از اشعه UVB خورشید را حفاظت می کند.
SPF30 در برابر UV خورشید 97% محافظت می کند.
SPF50 در برابر UV خورشید 98% محافظت می کند.
بنابراین بر حسب حساسیت پوست و شرایط آب و هوایی و اقلیمی، ضد آفتاب با SPF مناسب انتخاب می شود.
برچسب ها: کرم ضد آفتاب، آفتاب سوختگی، عیار حفاظتی نوری (SPF)، اشعه UV